Określono w ten sposób odcinki rzek zagrożone kłusownictwem, a zarazem określono zasięg działań ochronnych. Ustalono sposoby łączności i procedury postępowania w przypadku stwierdzenia kłusownictwa, a także harmonogram dyżurów i patroli ochronnych. Obserwacje terenowe pokazały znaczenie obszaru Lęborka dla naturalnego rozrodu troci. Od początku akcji- 29.10.2005 do 10.12.2005 szczególną, ścisłą, całodobową ochroną objęto zespół tarlisk na Okalicy położonych pomiędzy dawnym przepustem – piętrzeniem przy ul. Wicka Rogali w km 1+750 a progiem drewnianym na Drętowie w km 3+720. Stały posterunek Społecznej Straży Rybackiej usytuowano na lewym brzegu Okalicy pomiędzy tym progiem a mostem drogowym na Drętowie. Strażnicy z Koła PZW przy Komendzie Powiatowej Policji, Koła PZW Lębork – Miasto, Koła PZW przy Cechu Rzemiosł Różnych, Klubu Muchowego „Dolina Łeby” i Towarzystwa Przyjaciół Rzeki Łeby mieli do dyspozycji domek działkowy, a znakiem dla kłusowników, kto kontroluje sytuację, było płonące nieprzerwanie ognisko. Z posterunku tego patrolowano teren, dokonywano obchodów obejmując nadzorem cały teren administracyjny Lęborka. Odkryty teren utrudniał ochronę tarlisk na Strudze Rybnickiej przy moście kolejowym, do którego nie można dojechać samochodem, a zbliżający się strażnicy są z daleka widoczni. Stosunkowo łatwe do upilnowania były tarliska przy obwodnicy oraz na Łebie w centrum miasta. Wewnątrz Lęborka w akcję ochrony tarła zaangażowanych było 15 strażników Społecznej Straży Rybackiej i ochotników działających wg. ustalonego harmonogramu, wspieranych przez policję i Straż Miejską. |
|